خبرگزاری علت به نقل از فارس، مشکلات بیمارستان‌های میلاد و تأمین اجتماعی کشور همچنان پابرجاست، یکی از آن مشکلات  مطالبه تبدیل وضعیت ایثارگران این بیمارستان‌ها است که رسیدگی به آن‌ها می تواند بر توان و قدرت پرسنل این بیمارستانها در شرایط بحران کرونایی و کمبود نیروی کادر درمان بیفزاید. در چنین شرایطی اعضای کادر درمان و پرسنل بیمارستان‌های مذکور نیازمند توجه جدی دولت و مجلس برای برون رفت از مشکلات کنونی هستند. فارس من به عنوان رسانه‌ای که حامی مردم است با برخی از اعضا و پرسنل درمانی این بیمارستان‌ها در اهواز و بیرجند گفت‌وگویی اینترنتی داشته است. متن این میزگرد مجازی به شرح ذیل است:   نمایندگان مجلس می‌گویند بیمارستان‌های میلاد، خصوصی نیستند صادق شفیعی، بیمارستان میلاد اهواز: مجلس شورای اسلامی مصوبه‌ای را سال گذشته برای تبدیل وضعیت خانواده‌های ایثارگران در دستور کار داشت و دولت نیز امسال در بودجه به آن اشاره کرد. در همین راستا سازمان تامین اجتماعی نامه ای برای دستگاه‌های زیر نظر خود ارسال کرده تا این موضوع را اجرایی کنند اما گویا بیمارستان‌های میلاد در آن دیده نشده است! این‌ها می‌گویند بیمارستان‌های میلاد هدلینگ خصوصی هستند اما جالب آنجاست که نام این هدلینگ میلاد سلامت تأمین اجتماعی است و تمام اعضای هیئت مدیره آن از پرسنل رسمی تأمین اجتماعی هستند. حقیقتا مسأله این است که مدیران تأمین اجتماعی نمی خواهند این قانون را برای پرسنل تأمین اجتماعی میلاد اجرایی کنند و می گویند این بیمارستان خصوصی است. این جای بحث دارد و فکر می‌کنم براساس چارت سازمان تأمین اجتماعی این بیمارستان جزء زیر مجموعه‌های مدیرعامل تأمین اجتماعی است. ما با نمایندگان مجلس و سازمان امور استخدامی کشور صحبت‌هایی را داشته ایم، آن‌ها نیز اذعان دارند که شامل طرح تغییر وضعیت می‌شود و به هیچ وجه بیمارستان‌های میلاد خصوصی نیستند و این مسأله مهمی است چرا که سهام این بیمارستان تماماً متعلق به تأمین اجتماعی است. ما پیش‌تر تجربه هدلینگ سلامت در کشور را نداشته ایم، میلاد  اولین تجربه از هدلینگ است و آمدند این مدل جدید را اجرا کنند اما  این طرح بازنگری نشده است و با همان شیوه و اشتباهات گذشته آن را اجرا و ادامه می‌دهند. این مدل به ضرر مردم و پرسنل بیمارستان‌های میلاد است، تعرفه‌های این بیمارستان دولتی است و اما هیچ ردیف و اعتبار بودجه دولتی ندارد و این بیمارستان باید ماهیانه ردیف بودجه دولتی داشته باشد. در این بیمارستان دو واحد دندانپزشکی و آندوسکوپی داشتیم که امروز تعطیلند! آن هم به خاطر تعرفه‌های اشتباه دوسال اخیر، این دو واحد تعطیل شدند.   پزشکان و کادر درمان، همچنان با مشکلات مالی دست و پنجه نرم می‌کنند دکتر غنوی، پزشک اوژانس بیمارستان میلاد اهواز: بنده یک پزشک هستم، پزشک نباید دغدغه معیشت داشته باشد و باید متمرکز بر روی مسائل علمی باشد، باید مقاله بخواند و نجات بخش سلامت مردم باشد، امروز می‌خواهم بگویم مسئولان با تصمیمات اشتباه خود موجب شدند که پزشکان خط مقدم سلامت در مبارزه با کرونا که کشته و شهید داده‌اند همچنان مشکل معیشتی داشته باشند و به خاطر همین قوانین، کاری نیز از دست مدیران بیمارستان‌ها بر نمی‌آید. برای پرداخت حقوق پزشکان می‌گویند ۸۵درصد از حقوق را می دهیم و ۱۵ درصد آن را می‌گذاریم پس از بررسی اسناد، ۲ ماه بعد پرداخت خواهیم کرد اما همین ۸۵ درصد را پس از ۵ ماه پرداخت می‌کنند و این جای نگرانی دارد. قرارداد‌های ما به صورت ساعتی است، در بیمارستان میلاد اهواز کار می‌کنم و این یک مشکل است که ما را استخدام نمی‌کنند. ما حکم حقوقی نداریم و حتی نمی توانیم یک وام ساده بگیریم. امروز نیز با ۶ سال سابقه کار خالص دریافتی ام حدود ۵ میلیون تومان است. با این حقوق حتی نمی توانیم امورات اولیه زندگی را بگذرانیم و مجبوریم ساعت‌های بیشتری را کار کنیم، البته دیگر خرج‌های اضافی را کنار گداشته ایم.   می‌خواهیم تبدیل وضعیت شویم/ ما تجربه عقد قراردادهای یک ماهه را داشته‌ایم خدادادی، پرسنل بیمارستان میلاد بیرجند: ما امروز همانند دیگر بیمارستان‌ها درگیر شیوع کرونا هستیم، همکاران شیفت‌های اضافه دوبرابری دارند، متاسفانه تا کمی پیک کمرنگ‌تر می شود مردم دوباره پروتکل‌ها را رعایت نمی‌کنند و درگیری و مشغله ما بیش از پیش خواهد بود. بیمارستان میلاد، حتی پیش از هدلینگ شدن بوده و این هلدینگ سال ۱۳۹۶ ایجاد شده است اما متأسفانه از همان ابتدا این بیمارستان خصوصی است و مشخص نکردند که اگر خصوصی است، مالک فرد است یا افراد حقیقی و حقوقی، البته سهام این بیمارستان ۱۰۰ درصد متعلق به تأمین اجتماعی است و آیا این مصداق خصوصی است؟ ما ۵ بیمارستان میلاد در کشور داریم که ۴ بیمارستان آن در استان‌های مرزی کشور هستند و یکی از آن در تهران است. این بیمارستان‌ها در استان‌های مرزی کشور هستند و اغلب با مشکلات عدیده و بسیار گریبانگیر هستند. متاسفانه در کشور ما اغلب به بیمارستان‌های دانشگاه های علوم پزشکی توجه می‌شود و بیمارستان های میلاد دیده نمی‌شوند. با آنکه بیشترین اشغال تخت‌های بیمارستان را در گذشته داشته‌ایم اما هیچ وقت این دیده نشده ایم و توجهی نمی‌شود. ما در این بیمارستان‌ها با مشکلات قراردادی بسیاری مواجه هستیم، در گذشته با ما قراردادهای سه ماه و حتی یک ماهه می‌بستند اما امروز قراردادها یکساله و سه ساله است.  مسأله ما حقوق و مزایا نیست بلکه باید تبدیل وضعیت شویم. سال گذشته در همین وضعیت کرونا قراردادهای سه ماه داشتیم، ما همکارانی داشتیم که در این ایام از کار بیکار شدند و قرارداد آن‌ها تمدید نشد، آنها از بیمارستان رفتند و جای دیگری هم کار پیدا نکردند! انتهای پیام/